Meer lezen over ouderschap? Klik hier. Of lezen over tweelingen? Klik hier.
Liever meer lezen over mijn werk als verloskundige. Kijk dan hier.
Sint en Piet
Wij hebben geen vast bad in huis. Jammer, maar zo is het nu eenmaal. Mijn
meiden vinden het wel heerlijk in bad dus bij de opa’s en oma’s is het altijd
feest als daar het bad wordt gevuld. Toen ze een paar jaar
geleden eenmaal het babybadje ontgroeid waren, ben ik op zoek gegaan naar een
alternatief. Deze vond ik in een opzet-bad. Een vierkant bad dat je na gebruik
kan inklappen en tegen de wand kan zetten. Praktisch en fijn. Het gebeurt niet
met regelmaat maar zo af en toe kan ik de dames verblijden met een warm bad. Zo
ook vanavond.
Uitkleden, plassen, in bad stappen dat kunnen ze inmiddels zelf. Maar alleen
in bad blijven, dat durf ik nog niet aan. Dus ik zit ernaast. Met
een boek, tijdschrift of dat wat ook maar te lezen valt. Met een laptop durf ik niet. Er
wordt namelijk nogal gespetterd.
Vanavond hebben ze plezier. Ze spelen Sint en Piet. Ook al zijn deze beste
luitjes al een tijdje geleden vertrokken maakt dat voor de gezusters niet uit.
Cadeautjes in de vorm van spetters worden verstuurd en sinterklaas blijft pepernoten
in overvloed bakken in een oven van schuim.
Ik lees aandachtig tot het zo vaak gehoorde probleem zich aandient.
‘Mama, ik moet plassen.’
‘Je zit nog maar vijf minuten in bad en bent voor het bad nog naar de wc
geweest, ik denk dat je het wel even vol kan houden,’ opper ik.
‘Ik moet echt heel nodig,’ vervolgt ze haar wc-pleidooi.
‘Probeer het toch nog maar even.’
Ik probeer het ‘alles wat je aandacht geeft groeit principe’ te doorbreken,
laat mijn blik weer vallen op een artikel in het tijdschrift voor me en lees
verder.
Nog geen twee minuten later: ‘Ik moet echt héél nodig hoor.’
‘Kan je het echt niet meer inhouden?’
‘Nee.’
Op haar knieën met haar handen in een kommetje onder haar lijkt het alsof ze
echt nodig moet. Of is het gespeeld? Soms zijn die kleine peuters mij te slim
af.
‘Anders plas ik in bad,’ begint ze.
‘Nee, niet doen, je zus zit ook in bad. Dat is niet netjes.’
Ik zwicht bij de gedachte dat ze echt in bad gaat plassen dus til ik haar uit
bad, droog haar af en til haar naar de wc (die wij niet in de badkamer hebben).
Bibberend zet ik haar twee minuutjes later terug in bad. Sinterklaas zit nog
in het bad en heeft inmiddels de pepernoten door de badkamer verspreid. Piet
moet nog helpen met cadeaus, zegt de Sint dus er wordt weer druk verder
gespeeld. Het probleem lijkt zich te hebben opgelost.
‘Moet jij niet ook plassen?’ vraag ik aan de andere zus voordat ik mij weer
installeer met mijn rug tegen de verwarming.
‘Ik moet niet plassen, mam. Ik had al in bad geplast.’
*zucht*
Damman Schrijft 